Sonuçta ölen insanlar, bizim evlatlarımız, kardeşlerimiz. İçimiz acıyor! Buna dur diyebilmenin bir yolu yok mu? Neden bitmiyor bu terör diyorsunuz değil mi? Devlet büyüklerimize seslenmek, haykırmak istiyorsunuz.. Ne şekilde olursa olsun buna savaş mı deniyor? Diyorsunuz ya! O zaman birlik olma zamanı.
Bu vahşeti istemeyen Kürtleri bir yana bırakarak ve kimliklerini incitmeden, meşru olmayanlar nereyi istiyorlarsa defolup gitsinler.. Sorun Kürt kimliği ise, ekonomik ise, sosyal ise bir derece anlayabilirim. Fakat sorun daha büyük ve 100 asırdır Türkiye’yi bölmeye, içten içe çökertmeye çalışılıyorlar. Amaçları iç savaş, kaos yaratmak. Fetö’cülerin ikinci 15 Temmuz darbesi hazırlığında oldukları bilgileri ulaşıyor. Onlara meydan vermemeliyiz.
Siyasilerimiz ise ellerini taşın altına koymalı. Biz bu olayların neresindeyiz, diye kendilerine sorsunlar ve samimi olsunlar. Siyasi kimliklerini ön plana çıkarmak yerine, kenetlenip tek yürek olarak ‘’Önce Vatan’’ demeleri gerekirken düştükleri duruma bakın.. Halen aramızda hainlere destek verenler varken, Devletinde en yegâne görevlerinden biri iç güvenlik sorununu çözmektir. Bu Vatanın ekmeğini yiyip ihanet edenler, elbet bir gün ekmek yedikleri yerden kurşunda yerler.
Evet, ‘’Şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez’’ katılıyorum içim acıyarak. Ateş yine düştüğü yeri yakacak..
Utanıyorum Şehidim, utanıyorum. Yemekten, içmekten, senin annen ağlarken gülmekten utanıyorum! Sanma ki; unutuyor, unutturuyoruz. Unutanları barındırmaktan utanıyorum. Sen; Vatan için, bizim için Şehit olurken, seni görmezden gelenlerden utanıyorum.! A.NESİN
